Vast en zeker nog nooit vertoond; Een student autonome beeldende kunst die afstudeert met een project dat gebaseerd is op een hedendaagse rap groep. De groep ‘Dope D.O.D.’ bestaat uit drie uitgesproken en van elkaar verschillende persoonlijkheden, die door Walker Pachler op hun eigenschappen zijn onderzocht, gedemonteerd, geanalyseerd en vervolgens weer tot een nieuwe eenheid samengesmeed. Zo is rond deze groep mensen een totaalconcept ontstaan wat ontegenzeggelijk nauw verbonden is met Walkers unieke levensvisie. Een levensvisie waarin het begrip ‘eenheid’ een belangrijke plaats inneemt. De kracht van zijn werk ligt niet alleen in de vorm van de door hem gemaakte indrukwekkende videoclips en schilderingen, maar is vooral ook voelbaar in de intentie en de fijnzinnige detaillering waarmee alles met elkaar verbonden is. Hier wordt niet alleen de identiteit van een muziekgroep gecreëerd, zoals Malcolm McLaren dat destijds bij de Sex Pistols deed, maar worden ook drie ego’s samengesmeed tot een universeel, spiritueel en tegelijkertijd uiterst materieel mensbeeld. Het bijzondere van dit mensbeeld is dat spiritualiteit en materialiteit hier onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn.
Walkers’ schilderingen lijken op het eerste gezicht fotoshop bewerkingen maar blijken bij nadere beschouwing virtuoos met de airbrush opgebouwde fysieke producten. De bijbehorende videoclip lijkt op het eerste gezicht een standaard rap-clip, maar blijkt bij nadere beschouwing in al zijn subtiele detaillering het eerder genoemde universele mensbeeld te ondersteunen.
Twee jaar geleden heb ik Walker leren kennen als een bevlogen en op veel gebieden actieve kunstenaar, die als student binnen de Minerva organisatie maar matig functioneerde. Wat konden wij als instituut en ik als docent voor hem betekenen? Nu twee jaar later constateer ik dat ook de Student Pachler op de toppen van kunnen is geraakt: In alle besprekingen aanwezig, de discussie actief volgend en zeer enthousiastmerend voor zijn medestudenten. Zoals dat hoort stopt Walker op het hoogtepunt, de student is niet meer en wij blijven hier in onze Akademie weemoedig achter.
Peter Bogers